In dit berichtje wil ik jullie allemaal heel veel moed wensen. Jullie papa blijft voor altijd aanwezig in jullie talrijke prachtige herinneringen. Hij is weg, maar is tegelijkertijd nooit zo dichtbij.
We wensen jullie allemaal veel moed en kracht om te rouwen, ieder op zijn eigen manier. Maar ook veel mooie momenten waar jullie samen mooie herinneringen kunnen ophalen. Een tekstje waar ik zelf ooit troost uit kon halen, wil ik graag met jullie delen.
We wensen jullie veel liefs.
Lieve groeten
Siska , Tom, Mira en Elias
“Geef me je hand en hou me vast
want het is nu zo donker om me heen.
Ik voel me soms zo mateloos alleen
het leven draag ik als een last.
Wees stil, want woorden gaan verloren
in de orkaan die mij nu overspoelt.
Ik weet dat je het goed bedoelt
maar soms kan ik die woorden niet meer horen.
Geef me je schouder om op te huilen
en luister naar mijn eindeloos verhaal.
Vertaal mijn tranen in onuitgesproken taal
geef me je armen om in weg te schuilen.
Wanneer je mij met warmte blijft omringen
dan zal de wereld niet zo koud meer zijn
en zal ik – ondanks alle pijn –
toch op een dag weer vogels horen zingen.
